اگر چه کنجاله آفتابگردان به نسبت کنجاله های سویا، پنبه دانه و کنجد پروتئین کمتری دارد اما یکی از ارزانترین منابع تامین پروتئین به حساب می آید.
محصول فرعی روغن گیری دانه های آفتابگردان است که به رنگ خاکستری تا سیاه می باشد. پروتئین خام آن بین ۳۵ تا ۴۵ درصد است.
موارد مصرف کنجاله آفتابگردان
به دلیل اینکه الیاف خام زیادی در حدود ۱۵ تا ۳۵ درصد دارد، گوارش پذیری آن برای تک معده ای ها پایین بوده و چه بسا اثر ملین بر دستگاه گوارش دارد. این نهاده برای تغذیه در جیره نشخوار کنندگان مناسب تر است و به دلیل وجود مقادیر بالای فیبر خام به کاهش وقوع اسیدوز در شکمبه این دام ها کمک می نماید.
محدودیت های استفاده از کنجاله آفتابگردان
همچنین لیزین آن نسبت به لیزین کنجاله سویا کمتر است. در خیلی از موارد به علت روغن گیری ناقص در اسنای عملیات استحصال روغن، چربی کنجاله بالا و همین امر، این ماده را مستعد اکسیداسیون چربی و فساد کنجاله آفتابگردان می کند. بنابراین بهتر است در خرید، انبار و استفاده از آن در جیره به این نکته دقت کافی مبذول داشت.
